Na een gortdroge zomer waarin de natuur letterlijk verpieterde, is het eind augustus eindelijk weer gaan regenen, en heeft de natuur zich in elk geval gedeeltelijk hersteld. Het gras op de Leemweg weiden is weer groen, en behalve een stel afgestorven bomen die de weilanden omheinen, lijkt het ergste leed geleden. Wat niet wegneemt, dat Bert zijn wintervorraad aan hooi in de zomer heeft moeten aanspreken, omdat de koeien niets meer te eten hadden. Er moest dus heel veel extra hooi worden aangekocht. Voor een kleine stichting als de onze is dit haast niet op te brengen. Wij hebben daarop op deze site en via een nieuwsbrief aan de alarmbel getrokken. Gelukkig hebben heel veel mensen op onze oproep gereageerd, en er is maar liefst 8500,- Euro opgehaald! Een mooi bedrag om extra voer voor de kudde te kopen, waarmee ze in elk geval gedeeltelijk de winter kunnen doorkomen.

Wij willen namens de koeien, Bert Hollander en alle vrijwilligers alle gulle gevers heel hartelijk danken voor hun steun. Want zonder uw hulp redden onze koeien het niet!

Als verjassing voor zijn 65ste verjaardag heeft Roel Klinkenberg een wel heel bijzonder cadeautje gekregen: de adoptie van gehoornde naamgenoot Roel. Blaarkop Roel werd geboren bij een kinderboerderij. De eerste vijf maanden van zijn leven mocht hij bij zijn moeder blijven en ook daarna kwam Roel niets te kort. Het schattige stiertje kreeg volop aandacht van de bezoekers van de kinderboerderij, in het bijzonder van zijn fans Lisette en Bob. Maar kleine stiertjes worden groot, dus op een gegeven moment werd er besloten dat Roel naar de slacht zou gaan. Lisette en Bob wilden Roel echter graag een kans op een toekomst bieden; zij kochten het stierkalf vrij en regelden een plek voor hem op de Leemweg. Roel is sindsdien verzekerd van een zonnige toekomst tussen zijn kudde. En alleen dankzij de steun van donateurs en adoptanten is dit mogelijk. Daarom van harte gefeliciteerd Roel, namens de Leemweg en haar bewoners!

Sinds een paar weken is de Leemweg een tweetal rijker: Mies (bij aankomst 5 jaar) en haar zoon Hugo (bij aankomst 3 jaar oud). Een particuliere eigenaar kocht Mies, toen ze twee jaar oud was. Ze was op dat moment al drachtig van haar zoon. Helaas werd het weiland van de voormalige eigenaar in het Westland opgeofferd aan de projectontwikkeling. Dus was er niet meer voldoende plaats om te grazen voor Mies en Hugo. De eigenaar nam contact op met Bert, en zo kon het tweetal verhuizen naar hun 'forever' weiland aan de Leemweg. Bert plaatste filmpjes van Hugo en Mies op zijn facebook pagina en zo diende zich al snel weer een adoptante aan. Gea uit Heerenveen heeft zowel Hugo als Mies gedeeltelijk geadopteerd. Haar motivatie: "Ik heb grote bewondering voor de alle vrijwilligers van het Koeienrusthuis. En ik hoop dat er meer donateurs komen." Dat hopen wij ook Gea, en bij deze alvast heel hartelijk dank voor jouw dubbele adoptie van Mies en Hugo!

Toen Hermien een paar dagen geleden bij de Leemweg aankwam, is er een ook fotoserie gemaakt. De foto's laten zien hoe Hermien, nog helemaal versuft van de verdovingspijl, uit de trailer wordt getrokken en uiteindelijk op haar voorlopige plaats naast Maartje belandt. De fotoserie is hier te zien. Het gaat inmiddels uitstekend met Hermien en Zus, die beiden in de loopstal staan, totdat ze in de lente het weiland opgaan.

Het was een lange, eenzame en stressvolle weg naar de vrijheid. Hermien heeft geknokt voor haar leven, en ze heeft, net als koe Zus, het gouden lot getrokken. In plaats van bij de kiloknallers te eindigen, heeft Hermien koeien over heel Nederland, die dag voor dag op transport gaan op weg naar hun wisse dood, een gezicht gegeven. En ze mag leven, zolang de natuur het wil. Nadat het gisteren eindelijk gelukt was om haar te verdoven, werd Hermien vandaag naar de Leemweg gebracht, waar ze nu in haar stal staat tussen de andere koeien van Bert. Op de foto is de stress van de afgelopen weken Hermien dan ook duidelijk aan te zien.

Daarom willen wij alle goedbedoelende mensen en fans van Hermien graag verzoeken, om haar voorlopig vooral met rust te laten. Kom alstublieft niet met zijn allen naar de Leemweg, want daar doet u Hermien, Zus en de andere koeien echt geen plezier mee. Hermien vindt mensen waarschijnlijk niet meer zo aardig, en koeien vergeten niet. De kans is groot dat ze altijd mensenschuw blijft, net als de vorig jaar overleden Victoria, die haar trauma na bijna twee decennia nog steeds niet had overwonnen. Via facebook plaatst Bert dagelijks filmpjes van de koeien. Hij zal ervoor zorgen, dat iedereen Hermien op die manier kan blijven volgen. We zijn maar een kleine rundveeopvang, ergens op het Friese platteland, en eigenlijk willen we dat graag zou houden. Wel zo rustig voor de koeien. Wij hopen op uw begrip.

Welkom Hermien, we zijn blij je te zien! Op naar een leven in vrijheid....

De Leemweg is een kleinschalige koeienopvang. Het draait allemaal om de koeien, die Bert 365 dagen per jaar met ondersteuning van een handjevol trouwe vrijwilligers verzorgt. In de winter staat de kudde op de loopstal, en zodra het weer het toelaat, gaan ze naar het weiland, waar ze tot november in alle vrijheid grazen. De speciale gevallen verblijven vlakbij het huis van Bert en de oudjes wonen in de zandbedstal, en her en der loopt nog een hulpkat (Noortje) of een stel kippen rond. Zo is het altijd geweest, en zo mag het van ons nog heel lang blijven. Maar ineens staat de Leemweg vol in beeld, en dat allemaal omdat een slimme koeiendame uit het slachthuis wist te ontsnappen. Let wel, ze is niet de eerste koe die op deze manier bij de Leemweg terecht is gekomen. De in 2017 overleden Victoria rende 6 hele dagen voor haar leven, waardoor ze de kranten in heel Europa haalde. En ook Claartje, de oudste koe van Nederland, sprong meer dan 20 jaar geleden dwars door een etalageruit heen, vluchtend voor haar belagers. Achteraf bleek ze ook nog drachtig te zijn, dus werden er twee levens gered. Maar dat was allemaal voor de tijd van Twitter, Facebook en Instagram. Nu lijkt de hele wereld Hermien ineens te volgen en staan de online kranten er vol van, zelfs in de buitenlandse media is Hermien het nieuws van de dag. En daarmee ook de Leemweg. Maar laten we vooral de rust bewaren. De zus van Hermien heeft tijd nodig om te wennen aan haar nieuwe omgeving, haar aankomst ging dan ook niet zonder slag of stoot. Voor Hermien geldt straks hetzelfde. Ze heeft veel meegemaakt en het zal een hele tijd duren, voordat ze tot rust is gekomen. Dus lieve mensen, kom vooral niet met zijn allen richting de Leemweg, want daar doet u de koeien echt geen plezier mee. Degenen die het dagelijkse reilen en zeilen van het koeienrusthuis willen volgen, kunnen iedere dag een filmpje zien op onze facebook pagina.

Holstein Friesian koe Deci is een van de koeien, die door een triest levensverhaal op de Leemweg terecht zijn gekomen. Deci werd 2011 in beslag genomen bij een boerenbedrijf, dat zijn dieren zwaar verwaarloosde. Ze was er dan ook niet best aan toe, toen ze op 10 september 2012 bij de Leemweg aankwam. Ze was op dat moment zelfs te mager om naar de slacht te gaan. Haar slechte toestand heeft het leven van Deci uiteindelijk gered. Deci is ondertussen helemaal hersteld en zal nooit meer honger hoeven te lijden. Ze heeft sinds 2016 een kleine deeladoptie op haar naam staan door Wil uit Heiloo, maar nu heeft zich een gulle donatrice gemeld, die het bedrag aanvult tot een volledige adoptie. Michaëla werd geraakt door Deci's verleden: "Het verhaal van mijn Deci trok mij, vanwege de slechte leefomstandigheden. Fijn te weten dat ze zoiets nooit meer mee maakt! Ik gun elke koe het leven dat ze krijgen bij De Leemweg." Wij ook Michaëla. En daarom zijn we ontzettend blij met donateurs zoals jij, die Bert helpen om zijn mooie werk te blijven doen. Namens ons allen en natuurlijk Deci, bedankt!

Heel Nederland kan ineens niet meer om haar heen. Koe Hermien of Joke18, die in principe welkom is om op de Leemweg te komen wonen, mocht het lukken om deze slimme dame te vangen. Vleesliefhebbers roepen: 'Onzin!' Een koe is volgens hen geboren om als biefstuk op ons bord te belanden. Dierenliefhebbers, vegetariërs en veganisten roepen in koor: 'Zie je wel! Een koe wil ook leven. Hermien leert ons een lesje, dat een koe meer is dan een wandelende biefstuk!' Columnisten Toine Heijmans en Marcel Peereboom schreven er deze week een column over, en ook op het (jeugd)journaal is koe Hermien het gesprek van de dag.

Wij van de Leemweg onthouden ons van ieder commentaar. Want iedereen heeft zijn punt. Bovendien heeft Bert het veel te druk met het zorgen voor zijn koeien. Voor dag en dauw op, 4 uur per dag de stallen uitmesten, even een kopje koffie tussendoor en weer verder met het voeren van zijn kudde. Dan heb je nog de oude, zieke en getraumatiseerde dieren, waar alleen hij bij in de buurt kan komen. Bert een koeienfluisteraar? Nou nee, niet echt. Een nuchtere Fries is het wel, zoon van een voormalig melkveehouder. Toen hij er op zijn dertiende achter kwam wat er met de koeien gebeurde, die hij dagelijks hielp verzorgen, werd hij van de weeromstuit vegetariër. Zijn broer deed uit solidariteit naar de koeien en Bert maar gelijk mee. Toen zijn ouders stopten met hun bedrijf, besloten Bert en een goede vriend om de twee laatste koeien vooral niet naar de slacht te brengen, maar van de voormalige melkstal een koeienrusthuis te maken. Stichting de Leemweg was een feit. Op de Leemweg, gelegen aan een landweg waar je zo aan voorbij rijdt, als je de weg niet heel goed kent, vinden nu al meer dan 20 jaar verwaarloosde, van de slacht ontsnapte, in beslag genomen en vrijgekochte koeien en ossen een veilig heenkomen. We zeggen het zelf ook: ons werk is een druppel op de hete plaat. Maar dat is het redden van een kat of hond uit het asiel ook. Of het even langsgaan bij een eenzame oudere, het opvangen van een vluchteling in je huis, het oprapen van een plastic zak bij een weiland, zodat deze niet in de maag van een geit of koe terecht komt. En met al die kleine, onbeduidende druppels maken we de wereld net ietsje lichter, ietsje minder onverschillig en onmenselijk.  En Bert geeft mensen er blijkbaar hoop mee. Dat blijkt wel uit het dagelijkse aantal reacties op Bert’s facebook pagina, en het aantal nieuwe adopties van de afgelopen jaren, meer dan 34 in totaal. Langskomen op de Leemweg mag altijd. Wel effe bellen en niet met zijn twintigen tegelijk graag, want dat trekken de koeien niet. Ook Toine Heijmans mag met eigen ogen komen bekijken, dat er niet alleen maar bejaarden op de Leemweg wonen. De jongste bewoners zijn nog geen jaar oud. Verwacht trouwens geen rode loper: Bert doet niet aan sociaal wenselijke praatjes. Hij zal je een hand geven, zijn hooivork in een hoek mikken en je de koeien laten zien. Je mag best wat vragen, maar daarna moet hij echt weer door met zijn werk. Hij heeft geen tijd om columns te schijven of 'red Hermien' te roepen. Hij heeft het veel te druk. Met zijn koeien.

Stiertje Bender, onze voormalige televisiester uit het programma Utopia, is opnieuw gedeeltelijk geadopteerd. Bender zou na afloop van de opnames naar een mesterij gaan, maar dat is, mede dankzij zijn bekendheid, niet gebeurd. Ruud Zwaan heeft Bender van een wisse dood gered: hij verzorgde Bender tijdens de opnames van Utopia. Toen het programma voorbij was, besloot Ruud om Bender mee te nemen. Eerst stond Bender bij een boer, maar al spoedig ontstond er contact tussen Ruud en Bert, waardoor het lot van Bender op een goede manier werd bezegeld. Bender kwam op vrijdag 24 februari 2017 in Zandhuizen aan. Nu heeft Bender zijn eeuwige Utopia gevonden bij zijn nieuwe kudde en pleegmoeder Deci, bij wie hij lekker mag drinken. Zijn nieuwe adoptante Simone zegt over zijn adoptie:"Stiertjes worden gezien als een 'bij-produkt',  dat gaat mij bijzonder aan het hart.   Daarom ook mijn keuze voor een stier." Simone, namens ons allen en natuurlijk ook namens Bender, hartelijk dank voor je steun!