Henk (Belgisch blauw - Holstein Frisian ) is opnieuw geadopteerd door een dierenliefhebster. Henk werd geboren op een boerderij in de buurt van Utrecht, maar al snel na zijn geboorte bleek, dat hij ernstige heupproblemen heup had, waardoor hij zomaar om kon vallen. Dat maakte Henk ongeschikt als meststier, waardoor een enkeltje naar een mestbedrijf hem dankzij zijn handicap bespaard bleef. De andere optie was de thuisslacht, tenminste, dat was het plan van de boer. Maar de vriendin van de boer dacht daar anders over; Henk moest blijven leven, en daarom werd er uiteindelijk contact opgenomen met Bert. Eind 2017 kwam Henk naar de Leemweg. Hij is nog steeds wat onvast op zijn benen, maar het gaat verder prima met hem. Vanwege zijn handicap zal hij altijd bij de kleine kudde blijven, die in de buurt van de Leemweg graast. Op die manier kan Bert altijd een oogje op hem houden.Hilde zegt zelf over de reden voor haar adoptie: "Ik ben een jaar of 15 geleden vegetariër geworden, na een bezoekje aan een koeienmarkt in - toen nog- Veemarkthallen in Utrecht. De focus op de economische waarde van dieren gaat mij steeds meer tegenstaan. Ik ben blij dat er een plek is waar koeien gewoon koe kunnen zijn." Daar sluiten wij ons graag bij aan. Hartelijk dank Hilde!

Tess, een van de twee lakenvelders op de Leemweg, is geadopteerd. Lakenvelder Tess is een volle zus van koe Megan. Het tweetal arriveerde op 26 oktober 2012 samen op de Leemweg. Beide koeien hadden op de boerderij waar ze vandaan kwamen een stal gedeeld. Omdat Tess een jaar jonger is dan Megan, probeerde ze toen ze een kalfje was zelfs bij Megan te drinken, maar hield ermee op toen ze merkte dat er geen melk te halen viel bij haar grote zus. Toen Megan door Mieke werd vrijgekocht, stond haar zusje Tess er opeens alleen voor. Uiteindelijk kocht Mieke ook Tess vrij, en nu staan de twee zussen samen bij Bert. Ze zijn nog steeds onafscheidelijk. Haar nieuwe adoptanten zeggen dat ze blij zijn om de adoptie ouders van Tess te zijn. En dat zijn wij ook!

Een paar dagen geleden stuurden we een noodoproep aan al onze donateurs, omdat onze wintervorraad aan hooi in augustus al dreigt op te raken, door de aanhoudende droogte. We zijn ontzettend blij en dankbaar dat velen van u al een gulle donatie hebben gedaan.  Iedere Euro die binnenkomt, is enorm belangrijk voor ons, om de kudde ook deze winter van voldoende (aangekocht) hooi te kunnen voorzien. Maar we zijn er helaas nog lang niet. Want we moeten 45 koeien en ossen tot de volgende zomer van voldoende voedsel voorzien, en hoe we dat moeten bolwerken, weten we even nog niet. Daarom hopen we, dat onze boodschap, ook via u, zoveel mogelijk koeienfans en dierenliefhebbers, die de Leemweg via Facebook en deze site volgen, bereikt. Namens de koeien, Bert Hollander en alle vrijwilligers van de Leemweg, alvast hartelijk dank voor uw donatie en het delen van onze noodoproep!!

Rode lakenvelder Riekie woont nog niet eens zo heel lang op de Leemweg, maar ze is nu al voor de derde keer door een koeienliefhebber geadopteerd. Marije heeft besloten Riekie te adopteren, en over het waarom laten we haar het liefst zelf aan het woord: "Ik ben geboren en opgegroeid aan de Weeme in Oldeberkoop, op de boerderij van mijn grootouders. Vlakbij dus. Als kind ben ik vaak aan de Leemweg geweest. Grootvader pachtte een stuk hooiland daar vlakbij aan de Linde. Dat was voor de ruilverkaveling. Ik volg de Stichting al jaren; spreekt me erg aan. Als kind van vlak na de oorlog heb ik andere omgang met boerderijdieren geleerd, dan tegenwoordig vaak het geval is. Er werd zorgvuldiger mee omgegaan. Het verhaal van Riekie spreekt me aan, omdat grootvader ook een koe had, die beslist niet naar de slager mocht. Het was de stammoeder van een heel geslacht heel goede melkkoeien en stamboekvee met de hoogste waarderingen. Deze oude Mina is bij ons gestorven op heel hoge leeftijd. Mijn adoptie van Riekie is een homage aan mijn grootvader, die mij de liefde voor dieren en de natuur met de paplepel heeft ingegeven. Wat een mooi verhgaal Marije, en hartelijk dank voor je adoptie van Riekie!

Lieve donateurs en koeienvrienden, dit is een oproep om u te laten weten, dat de nood bij Stichting De Leemweg hoog is. Door de aanhoudende droogte staan de koeien niet langer met hun hoeven in het groene zomergras, maar zijn hun grazige weiden veranderd in dorre vlaktes, waar niets eetbaars meer te vinden is. Om die reden wordt de wintervoorraad in Zandhuizen al van stal gehaald en over het land verspreid. Bert Hollander zal binnenkort extra voer moeten aankopen om de dieren in leven te kunnen houden. Maar omdat de ons omliggende landen ook kampen met de droogte zullen de prijzen voor balen hooi vlug oplopen. We hopen dat u iets extra’s kunt missen om onze Kees, Hermien, Zus, Sientje en de rest te helpen. En omdat beelden meer zeggen dan zinnen, laten we u zien hoe ernstig de stand van zaken op dit moment is. Intussen houden wij allemaal de moed erin en hopen op een goede afloop. Heel veel dank namens de vrijwilligers, Bert Hollander, geit Thea en alle koeien en ossen!

Alle donaties zijn meer dan welkom: NL95RABO0310236355

We houden u op de hoogte via FaceBook of via deze site.

Betsie (Holstein-Friesian), was jarenlang de gezelschapskoe van een andere koe, waar mee opgetreden werd. De optredens waren zelfs op Oerol te zien. Betsie’s rol was om haar bekende soortgenote in haar vrije uurtjes gezelschap te houden. Toen deze koe overleed, besloot haar eigenaar dat Betsie een mooie oude dag verdiend had. Hij belde Bert, en zo kwam Betsie in oktober van 2016 naar de Leemweg. Daar mag ze nu de rest van haar leven tussen de kudde van Bert doorbrengen. Beate en Peters besloten om Betsie gedeeltelijk te adopteren, ook omdat ze in tegenstelling tot sommige veel bekendere bewoners van de Leemweg, nog niet zoveel steun ontvangt. Daar is Betsie blij mee en wij zijn het ook! Beate en Peter, hartelijk dank voor jullie steun aan deze lieve koe.

Kees is een werkelijk prachtige os. Met zijn mooie grijs-witte pak en zijn zachte karakter, valt hij in de smaak bij menigeen, die de Leemweg een warm hart toedraagt. Ook zijn levensverhaal treft bij velen een gevoelige snaar: tijdens een schoolreisje naar een melkveebedrijf ontdekte de toen 9-jarige Lucia stiertje Kees; het was liefde op het eerste gezicht. Toen zij hoorde dat hij binnen een jaar geslacht zou worden, was Lucia ontroostbaar. Ze zette alles op alles om hem te redden. Ze belde met de boer en mocht Kees (50% Belgisch-Blauw/50% Holstein-Friesian) voor 375 euro van hem kopen. Lucia hoefde er geen moment over na te denken, Ze kieperde haar spaarpot om en kocht Kees met al het spaargeld dat ze had. Kees werd opgehaald van de melkveehouderij en is op 31 maart van 2015 naar de Leemweg gebracht. Nu is hij opnieuw geadoptreerd door de familie van Wijngaarden uit Dalfsen. In hun eigen woorden: wij sponsoren (adopteren?) Kees omdat hij er supermooi uitziet en ons opviel tussen de anderen. Thuis hebben we het geregeld over Kees.  Hij is groot, heeft rechte hoorns en een mooie kleur. Hij is erg sociaal en gehecht aan Sientje en Bert. Namens Kees en de andere bewoners, hartelijk dank voor deze adoptie!

Als verjassing voor zijn 65ste verjaardag heeft Roel Klinkenberg een wel heel bijzonder cadeautje gekregen: de adoptie van gehoornde naamgenoot Roel. Blaarkop Roel werd geboren bij een kinderboerderij. De eerste vijf maanden van zijn leven mocht hij bij zijn moeder blijven en ook daarna kwam Roel niets te kort. Het schattige stiertje kreeg volop aandacht van de bezoekers van de kinderboerderij, in het bijzonder van zijn fans Lisette en Bob. Maar kleine stiertjes worden groot, dus op een gegeven moment werd er besloten dat Roel naar de slacht zou gaan. Lisette en Bob wilden Roel echter graag een kans op een toekomst bieden; zij kochten het stierkalf vrij en regelden een plek voor hem op de Leemweg. Roel is sindsdien verzekerd van een zonnige toekomst tussen zijn kudde. En alleen dankzij de steun van donateurs en adoptanten is dit mogelijk. Daarom van harte gefeliciteerd Roel, namens de Leemweg en haar bewoners!

Kleine Alida (hoewel ze nou niet echt klein te noemen is) heeft opnieuw een adoptante gevonden. Omdat er tot een paar jaar geleden ook een oudere Alida in de wei stond, hebben we deze Alida tot ‘Kleine Alida’ omgedoopt, al is ze niet zoveel kleiner dan haar inmiddels overleden, 9 jaar oudere naamgenote. Kleine Alida, een rode Blaarkop, is een ontzettend lieve en aanhankelijke koe. Ze is afkomstig van dezelfde boerderij als Doortje, een andere koe uit onze kudde. De twee koeiendames zijn dan ook grote vriendinnen en grazen altijd naast elkaar. Vera uit Zeist is haar nieuwe adoptante. Hartelijk dank namens de Leemweg en natuurlijk Kleine Alida!